Wiadomości
wszystkie
Recenzja filmowa: Coco
Film miał swoją światową premierę 20 października 2017, w polskich kinach pojawił się 24 listopada 2017 roku.
Zobacz też: mediakrytyk.pl
Nasze poprzednie recenzje alfabetycznie
Kolejny raz Pixar zaprezentował nam film animowany, który swoim profesjonalizmem, rozmachem i przede wszystkim ciekawą historią, mógłby zawstydzić niejedną produkcję fabularną. Zachwyca przede wszystkim podejściem do widza i gamą emocji. Ja na ogół trzymam się w kinie dzielnie, rzadko daję się ponieść ekranowym wzruszeniom, gdyż zbyt często przebija przez nie zimna, producencka kalkulacja. Jednak w tym przypadku poległam z kretesem. Nic dziwnego, gdyż śmiem twierdzić, że pod koniec tego filmu rozkleją się nawet komandosi.
Akcja dzieje się w Meksyku w trakcie Święta Zmarłych, które w tym kraju obchodzone jest w szczególny sposób; barwnie i z przytupem. Młody Miguel marzy o zostaniu muzykiem, ale w jego licznej i kochającej się rodzinie jest to temat zakazany, od kiedy wiele lat wcześniej prapradziadek Miguela opuścił żonę i córkę dla kariery muzycznej. Od tamtej pory wszyscy krewni Miguela pracują w rodzinnej firmie obuwniczej, do której aspirujący gitarzysta nie ma serca. W wyniku wielu perypetii, mających pomóc mu w urzeczywistnieniu marzeń, chłopiec trafia do świata zmarłych, gdzie spotyka swoich przodków, w tym wyklętego prapradziadka.
Bardzo chwali się, że w wytarty już motyw pt. ”Rodzina jest najważniejsza” udało się tchnąć nowe życie. Film kipi energią i kolorami i jest to prawdziwa uczta dla oka. Dla ucha zresztą też, bo jak zwykle nasz dubbing sprawdza się bardzo dobrze. Bartosz Opania i Agata Kulesza mają używanie, pierwsze skrzypce jednak gra Maciej Stuhr, który na dodatek bardzo ładnie śpiewa. Ale i tak najważniejsza jest historia; wciągająca, zaskakująca i pełna zróżnicowanych bohaterów, która zgrabnie żongluje humorem i wzruszeniami. Opowiada, co prawda o Święcie Zmarłych, ale prorodzinne przesłanie jest jak najbardziej bożonarodzeniowe. Zresztą tak dobre filmy warto oglądać o każdej porze roku.
(Ala Cieślewicz)
Reżyseria: Lee Unkrich
Ocena:8/10
