Wiadomości
wszystkie
Recenzja filmowa: Ostatnia rodzina
Film miał swoją premierę 5 sierpnia 2016 roku. W kinach polskich pojawił się 30 września 2016 roku.
Poprzednie recenzje alfabetycznie
Zobacz też: mediakrytyk.pl
Tytułową rodziną jest rodzina Beksińskich. Nie oszukujmy się, nie tak znowu doskonale w Polsce znana. Dwa lata temu wyszła bardzo dobra książka na ich temat autorstwa Magdaleny Grzebałkowskiej, ale dopiero premiera tego filmu sprawi, że wszyscy nareszcie kojarzyć będą tą szczególną rodzinę, gdzie prym wiedli: ojciec malarz oraz syn tłumacz i radiowiec. Akcja filmu zaczyna się w momencie przeprowadzki Beksińskich z Sanoku do bloku w Warszawie i toczy się przez dwadzieścia osiem lat, aż do tragedii w 2005 roku.
Wszystko już właściwie na temat tego filmu napisano, a ja mogę się jedynie z czystym sumieniem pod wszystkimi zachwytami podpisać. Jak zwykle jednak przy takich okazjach staram się uspokoić tych, których kino festiwalowe raczej odstrasza niż zachęca. To na pewno nie jest ciężki film, stawiający skomplikowane, artystyczne wymagania. Skupia się raczej na pokazaniu Beksińskich w domowych pieleszach. Zdecydowanie częściej widzimy Zdzisława Beksińskiego jak jedzie windą i je zupę, niż jak kontempluje przy sztalugach.
Jednocześnie nie da się ukryć, że to rodzina nie do końca taka, jak inne. Nie wszędzie przecież nestor rodu z zapałem nagrywa śmierć kolejnych członków rodziny, a syn w niemal każdej dyskusji jako kartę przetargową wykorzystuje groźby samobójcze. To podglądanie Beksińskich w zwyczajnych/niezwyczajnych sytuacjach przekłada się na fantastycznie sfilmowany, zagramy i także niepozbawiony humoru obraz. Świadomość, że to wszystko wydarzyło się naprawdę, również robi swoje. Bohaterowie filmu są doskonale wręcz namacalni. Nie ma wątpliwości, że kiedyś żyli wśród nas.
Film w stu procentach angażuje, ale ani trochę przy tym nie męczy. Mnie dosłownie trzeba było szturchnąć, gdy pojawiły się napisy końcowe, tak głęboko zanurzyłam się w tym świecie. Najlepsze, co się może przytrafić w kinie.
(Ala Cieślewicz)
Reżyseria: Jan P. Matuszyński
Materiał:
Andrzej Seweryn, Dawid Ogrodnik, Aleksandra Konieczna, Andrzej Chyra, Zofia Perczyńska, Danuta Nagórna, Alicja Karluk, Magdalena Boczarska.
