Wiadomości
wszystkie
Wojciech Ziółkowski: Dziadek
DZIADEK
Pierwszy oddech na obcej ziemi.
Pamiętał wypadek ojca w kopalni
I wyjazd do znanego z opowiadań kraju.
Tutaj wypełnił innych praca i miłością,
Swoim najbliższym dawał chleb i ciche miłości.
Codziennie rozmawiał z lasem,
Wsłuchiwał się w rosnące dookoła zboża.
Doglądał zwierząt i nie szczędząc potu
Uprawiał życie
Z szumem drzew i jeziora fal.
Nie wadząc nikomu,
Pomagając wszystkim,
Po cichutku gasł.
Był spokojny i milczący,
Coraz rzadziej wpatrywał się w słońce
I tylko jego oczy wiedziały o wszystkim
Odszedł skulony w szpitalnej pościeli,
Jakby chciał powiedzieć:
Nie musiałem wam robić kłopotu.
Dziadek żyje w wieczornych konarach drzew.
Oddycha powietrzem schnącej trawy.
Idzie obok zmęczonego konia
I jest wśród nas, gdy jesteśmy razem.
Wojciech Ziółkowski ukończył Wydział Humanistyczny w WSP w Bydgoszczy. Jest autorem dwóch tomów poezji: Wodospad Czasu (2008), Anioł Niedoskonały (2009), oraz tomiku dedykowanego najmłodszym odbiorcom: Podróż (2011). Pisze sztuki i wystawia z założoną przez siebie grupą teatralną "Masque", założyciel kabaretu "Sanatorium". Pedagog w Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Tucholi.
