Wiadomości
wszystkie
Wojciech Ziółkowski: Znajomy gość
Wiersz Wojciecha Ziółkowskiego "Znajomy gość" pochodzi z prezentowanego przez nas projektu nowego tomiku wierszy "Pożyczony czas".
ZNAJOMY GOŚĆ
Już od kołyski bał się wszystkiego
I nigdy zdania nie miał własnego
Tak w ciągłym stresie i niepokoju
W bólach żołądka w pocie i znoju
Czując na sobie grymas złowrogi
Szkół różnych typów zaliczał progi
W życiu więc przyjął rolę statysty
Nie chcąc narazić się nikomu
Podążył drogą komunisty
Raz egzekutywy smutne ciało
Na Dyrektora swojaka wybrać chciało
Typa miernego i bezgranicznie partii wiernego
Z wyglądu nie miał być potworem
I tak chciał nie chciał nasz bohater
został z wyboru dyrektorem
Decyzja ta go załamała
I zimnym potem ciało zlała
Był tym awansem przerażony
Do domu wrócił roztrzęsiony
Za biurkiem odtąd przesiadywał
Bębniąc palcami rytm miarowy
Instrukcji z góry oczekiwał
Czując w tętnicach puls miarowy
Nic z nim załatwić się nie dało
Wciąż tłumaczenie jedno miał
Ja ludzie władzy mam za mało
I wiele rzeczy też bym chciał
Dziś nie ma już partyjnej czapy
Która go tak ograniczała
Ani obleśnej szefa łapy
Co go po karku wiąż klepała
Jest w dalszym ciągu dyrektorem
I pełnię władzy w rękach dzierży
Lecz nic u niego się nie zmienia
Bo wciąż się boi ciągle się boi
Własnego cienia
1991
Wojciech Ziółkowski ukończył Wydział Humanistyczny w WSP w Bydgoszczy. Jest autorem dwóch tomów poezji: Wodospad Czasu (2008), Anioł Niedoskonały (2009), oraz tomiku dedykowanego najmłodszym odbiorcom: Podróż (2011). Pisze sztuki i wystawia z założoną przez siebie grupą teatralną "Masque", założyciel kabaretu "Sanatorium". Pedagog w Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Tucholi
